Restauratie en herbestemming tot museum

De restauratie van het laatbarokke spreekhuis of locutorium van de Norbertijnenabdij van Park betekende een eerste fase in de herbestemming van de abdij tot museum voor religieuze kunst en cultuur. In het spreekhuis zijn het onthaal, de tentoonstellingsruimten en de leeszaal van het museum ingericht. Door de inplanting van een lift op het scharnierpunt tussen kerk, klooster en spreekhuis wordt een groot deel van het abdijcomplex toegankelijk gemaakt voor bezoekers.
Het spreekhuis was door een ingrijpende restauratiecampagne ca. 1900 en door gebrek aan onderhoud erg aangetast in zijn basisstructuur, inrichting en afwerking. Tijdens de voorafgaande studie zijn voldoende sporen gevonden om een verantwoorde reconstructie van de laatbarokke ruimten en afwerkingen te kunnen doorvoeren. Zo werd de oorspronkelijke dunne buitenpleister, roodgeverfd met witte voegen, opnieuw aangebracht. Waar voldoende materiële of iconografische gegevens ontbraken, is gekozen voor een geïntegreerde herkenbare hedendaagse invulling, geïnspireerd op de laatbarokke transparantie en ruimtelijkheid.