Restauratie en herbestemming tot museum

De zuidvleugel van het claustrum en de aansluitende prelatuur bevatten een laatmiddeleeuwse kern uit de 15de-16de eeuw, maar dateren in hoofdzaak uit de 17de en 18de eeuw. In die periode liet abt Libert de Paepe het refectorium en de bibliotheek herinrichten met hulp van stucwerker Jan Christiaen Hansche, en de abten de Waerseggere en Slootmans vernieuwden de gevels en richtten het interieur van de prelatuur opnieuw in.
Met de restauratie van de zuidvleugel en prelatuur is – na de daken, de bibliotheek, en de westvleugel – een volgende fase van de restauratie van het claustrum afgerond. De kern met de toegangsvertrekken tot de abdij, de eretrapgevel, de centrale keuken, de rijkelijk aangeklede 18de-eeuwse salons en prelaatvertrekken, en het barokke stucplafond van het refectorium werd in deze fase gerestaureerd. De gewelfde kelders werden toegankelijk gemaakt voor het publiek en er werd opnieuw een keuken ingericht voor de Norbertijnen in medegebruik met PARCUM, museum voor religie, kunst en cultuur. De 18de-eeuwse salons en prelaatvertrekken, evenals het prachtige refectorium maken deel uit van het museumparcours.