Restauratie met gedeeltelijke herbestemming

De pastorie van Oud-Heverlee werd in het begin van de 18de eeuw door de abdij van Park opgetrokken in traditionele bak- en zandsteenstijl. De gevels waren oorspronkelijk gepleisterd en wit gekalkt. In het interieur zijn nog een aantal decoratieve elementen uit deze eerste bouwfase aanwezig; de stucplafonds en troggewelfjes zijn daar de mooiste voorbeelden van. Op het einde van de 19de eeuw vonden belangrijke transformaties plaats volgens ontwerp van architect Van Arenberg: raamopeningen werden vergroot en het schrijnwerk gemoderniseerd, de bijbouw werd vernieuwd, het pleisterwerk afgekapt en de gevels werden hervoegd met wit gedagstreepte rode voeg. Het interieur werd herschilderd met marmer- en houtimitatieschilderingen.
Bij de restauratie werd er teruggekeerd naar de originele 18de-eeuwse morfologie met gewitkalkte gevel en kruisramen waarbij een hedendaagse invulling gegeven werd aan het verdwenen 18de-eeuwse schrijnwerk en de monelen. In het interieur werd de laat 19de-eeuwse totaalinrichting en ruimteaankleding behouden en gereconstrueerd, waartussen de waardevolle 18de-eeuwse elementen hun plaats vinden, zoals de stucplafonds en de tijdens de werf ontdekte terracottavloeren. De pastorie kan blijven dienst doen als pastorie. Daarbij komt er op de begane grond ruimte voor verenigingen, een woning op de eerste verdieping en een loft onder het eikenhouten dakgebinte.