De bijzondere 90m hoge kerktoren van de Sint-Walburgakerk in Oudenaarde werd gebouwd in de vijftiende eeuw en is daarmee één van de oudste monumentale kerktorens in Vlaanderen. De geschiedenis van de kerk start echter al veel vroeger. De kerk werd volgens geschreven bronnen opgericht eind tiende of begin elfde eeuw samen met het ontstaan van de nederzetting Oudenaarde en met de ontwikkeling van de belangrijke handelsactiviteit langs de schelde. Van het oudste kerkgebouw bleef niets bewaard. Desondanks is het kerkgebouw dat we vandaag waarnemen een zeer bijzonder bouwwerk van vroeg tot laatgotiek, bestaande uit een twaalfde eeuws koor gebouwd in Doornikse blauwe steen dat sterk contrasteert met de rest van de kerk, opgetrokken in de vijftiende en zestiende eeuw in witte en zeldzame lichtgroene ledesteen uit de streek. De torenspits werd toegevoegd in de zeventiende eeuw. Het bovenste deel werd in het begin van de negentiende eeuw vernield door een blikseminslag en niet heropgebouwd, wat de torenspits het afgestompte uitzicht geeft.

In 2017 nam Studio Roma het restauratiedossier van de kerk over van Pajo Plan architecten, die de restauratiedossiers voor het glas-in-lood, het koor, en de toren opstelden. De problematiek van steenverwering, scheurvorming ter hoogte van de pinakels en het maaswerk van de glas-in-loodramen van de toren, deed vrezen voor de veiligheid van de omstaanders. Omwille van deze hoogdringendheid werden de werken aan de toren als eerste aangevangen in 2018 en opgeleverd in 2019. De toren is gereinigd, het dak is hersteld, loshangende stenen zijn vastgezet en verweerde stenen zijn vervangen. Helemaal bovenaan zijn drie waterspuwers vervangen door nieuwe gebeeldhouwde exemplaren, naar ontwerp van de steenkappers die er aan het werk waren. Een bijzondere ervaring waarbij ze hun vakkennis en creativiteit konden toepassen en tonen.