Restauratie van acht begijnhofwoningen

De restauratie van acht begijnhofwoningen en de restanten van een oud convent in de Symforosastraat van het authentiek bewaarde begijnhof van Lier kadert binnen het grote masterplan voor de restauratie en ontwikkeling van het begijnhof, opgemaakt door Barbara Van der Wee architects.
De kern van de woningen uit de Symforosastraat dateert uit de vroege 17de eeuw en enkele woningen bevatten nog oudere middeleeuwse restanten. Zoeken naar een samenbrengen van de erfgoedwaarden van historisch gegroeide woonstructuren met hedendaagse ideeën over woonkwaliteit, zonlicht, oriëntatie en relatie met de buitenomgeving, vormde de leidraad binnen de uitwerking van dit project.

Het ontwerp startte vanuit een doorgedreven onderzoek van de draagkracht (bezetting, lichttoetreding, stabiliteit,…) van de bestaande ruimtes opdat het gewenste programma, dat in samenspraak met de opdrachtgever en de coördinerend architect werd bepaald, op een doordachte manier aan de bestaande historische ruimtes gekoppeld kon worden.

De bestaande begijnhofwoningen werden zacht gerestaureerd, met behoud van alle waardevolle bouwonderdelen. De restauratie gebeurde met het grootst mogelijke respect voor de geschiedenis en herwaardeerde de ruimtelijke karakteristieken en esthetische kwaliteiten van de woningen. Alle bouwfasen met erfgoedwaarde bleven behouden. De weinig waardevolle of storende invullingen zoals recentere annexen, bijgebouwen of bouwelementen werden opnieuw geïnterpreteerd, gerestitueerd of zelfs verwijderd. Er werd teruggekeerd naar de oorspronkelijke indeling waarbij één wooneenheid per woning aanwezig is. Door zo dicht mogelijk bij de originele bestemming te blijven, was de restauratie duurzaam en bleef het economisch interessant. Nieuwe noodzakelijke ingrepen gingen mee in de sfeer van het monument en zijn er ondergeschikt aan. Dit betekent dat ze eigentijds van vormgeving, techniek en materiaalkeuze kunnen zijn zonder alle aandacht op te eisen en zonder modieus te willlen zijn. Bij het restaureren van de woningen werd er veel aandacht besteed aan de integratie van de technische uitrusting zonder de erfgoedwaarde te schaden. Badkamers en keukens werden maximaal in de nieuwe bijgebouwen gelokaliseerd. De toevoeging van technische installaties was noodzakelijk om een antwoord te bieden op de hedendaagse comfort- en veiligheidseisen en om de gebouwen van een gedragen toekomst te garanderen.